Το risotto των ερωτευμένων
Σήμερα το πρωί αποφάσισα ότι πρέπει να είναι μία ξεχωριστή ημέρα. Όχι, όχι επειδή τα πουλιά στον κήπο βάλθηκαν από τα χαράματα να με σηκώσουν από το κρεβάτι, δεν μπορεί, έτσι πρέπει να κάνουν κάθε πρωί. Ούτε επειδή τα υπέροχα ροζ λουλούδια της τσιντόνιας στο κεντρικό παρτέρι μοιάζουν να διαγωνίζονται με κάτι φρέζες στο“καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η ομορφότερη στον κήπο;”, τι ξέρουν τώρα τα λουλούδια από παραμύθια. Ούτε γιατί ο πρωινός καφές είχε ένα πιο ευωδιαστό άρωμα απ’ ότι συνήθως, ιδέα μου θα ‘ταν. Ούτε, τέλος, επειδή σήμερα είναι του Αγίου Βαλεντίνου, μη τρελλαθούμε τώρα, 12 χρόνια είμαι παντρεμένος .....Κάτι συμβαίνει, όμως. Η διάθεσή μου σήμερα είναι διαφορετική. Διάθεση για κάτι ξεχωριστό. Σχεδόν χωρίς να καταλάβω το γιατί, πήρα τηλέφωνο στο γραφείο και..“έχω κάποια πράγματα να κάνω, δεν θα περάσω σήμερα” Ρε μπας και ήταν γελάκια αυτά που άκουσα στο βάθος; Μπα, δεν μπορεί...Τις επόμενες κινήσεις μου, όλο το πρωινό, τις θυμάμαι σαν σε όνειρο. Θα σας το περιγράψω μήπως και βρεθεί κάποια να μου το εξηγήσει. Σας παρακαλώ...
Λίγα μυστικά ακόμα
Το risotto των ερωτευμένων, κανονικά, όπως αφήνει να εννοηθεί και το όνομά του, είναι μία ιδιαίτερη συνταγή, που προσφέρεται ιδιαίτερα για ένα ρομαντικό δείπνο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, την ημέρα που γιορτάζουμε αγαπημένα πρόσωπα (και όχι, περιοριστικά, των ερωτευμένων).Η νοστιμιά του βρίσκεται στην απλότητα των υλικών του που, συνδιασμένα σωστά μεταξύ τους, “δίνουν ζωή” σε ένα ιδιαίτερο πιάτο, προκλητικό και αναμφίβολα γευστικό.Η προσθήκη καυτερής πιπερίτσας είναι η τελική πινελιά που εγγυάται μια όμορφη συνέχεια, μετά το δείπνο. Εάν ανάμεσα στους.... “Βαλεντίνους” σας υπάρχουν και μικρά παιδιά, συνιστάται σφόδρα να αποφύγετε αυτή την πινελιά.Το σάψιχο που αναφέρω είναι αρωματικό, μία ποικιλία θυμαριού (μαντζουράνας κατ’ άλλους) που.... ευωδιάζει τις πλαγιές της Ιθάκης. Φυσικά και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στη θέση του θυμάρι (ή και μαντζουράνα). Τώρα, εάν το αντικαταστήσετε με σχινόπρασο (αρωματικό με μία μυρωδιά κάπου ανάμεσα σε φρέσκο κρεμμυδάκι και φρέσκο σκόρδο), το πιάτο θα αποκτήσει ένα άρωμα πιο ιδιαίτερο, πιο έντονο. Κάντε όμως αυτή την αλλαγή με κάποια άλλη ευκαιρία. Όχι μια τέτοια ημέρα.... Για αυτή ειδικά την ημέρα ιδιαίτερη φροντίστε να είναι η διακόσμηση του πιάτου.
Άνοιξε στην εφαρμογή της Cookpad
Οδηγίες μαγειρέματος
-
1
Στην αρχή έβαλα στο μάτι μία κατσαρόλα, με δύο κουταλιές ελαιόλαδο και λίγο βούτυρο. Ψιλόκοψα ένα κρεμμύδι και το έριξα στη κατσαρόλα να ξανθύνει. Για συνοδεία του έριξα και μερικά φρέσκα φυλλαράκια σάψιχο, από τη γλάστρα στο μπαλκόνι, που τόσο αρέσει της Λουίζας. Τώρα πως μου ‘ρθε στο μυαλό αυτή;
-
2
Μετά από ένα 10λεπτο, περίπου, σε χαμηλή φωτιά, πρόσθεσα τις γαριδούλες (μισές-μισές, μικρές και λίγο μεγαλύτερες που είχα καθαρίσει προηγουμένως) και τις άφησα και αυτές να πάρουν λίγο χρώμα για μερικά λεπτά.
-
3
Στα μισά του μαγειρέματος (στα 3-4 λεπτά) τους έριξα το κονιάκ (ένα σφηνάκι, 40 ml, περίπου, αν και θα ήθελα να του βάλω και λίγο παραπάνω, δεν είχα όμως) και το άφησα να εξατμισθεί. Διόρθωσα στο αλάτι (πάντα ανακατεύοντας, μη “τσουρουφλιστούν” οι γαρίδες και είναι το “ισχυρό” όπλο μου σήμερα).
-
4
Μόλις εξατμίσθηκε το κονιάκ (δεν παίρνει και πολύ) προσέθεσα τον πελτέ της ντομάτας (4 “καλές” κουταλιές), ανακάτεψα, και προσέθεσα και την κρέμα γάλακτος (σχεδόν ένα κρασοπότηρο, γύρω στα 100-110 ml). Τα άφησα άλλα 2-3 λεπτά και έσβησα το μάτι. Η σάλτσα ήταν έτοιμη. Την άφησα στην άκρη και καταπιάστηκα με το ριζότο. Αυτά τα πουλιά, όλο και περισσότερο ακούγονται έξω στον κήπο....
-
5
Έβαλα στο μάτι μία δεύτερη κατσαρόλα, πιο μεγάλη αυτή, και της έριξα άλλες 2 κουταλιές ελαιόλαδο και 1/2 κρεμμύδι, ψιλοκομμένο και αυτό, να ξανθύνει για ένα δεκάλεπτο, και πάλι σε χαμηλή φωτιά.
-
6
Πρόσθεσα το ρύζι και το έψησα ανακατεύοντάς το καλά, για ένα – ενάμιση λεπτό περίπου.
-
7
Έριξα τότε ένα ποτήρι λευκό κρασί, δυνάμωσα την ένταση (τώρα θέλει δυνατή φωτιά) και συνέχισα το ανακάτεμα (πιο χαλαρά τώρα, χωρίς άγχος) μέχρι να εξατμισθεί εντελώς.
-
8
Ήρθε η ώρα του ζωμού. Άρχισα να προσθέτω τον ζωμό του ψαριού, 1/2 λίτρο και όχι όλο μαζί αλλά σε δόσεις. Μία κουτάλα τη φορά, μέχρι να την απορροφήσει το ρύζι και μετά πάλι, έως ότου να τελειώσει όλος. Προς το τέλος δοκίμαζα μερικά σπυριά, θέλοντας να πιάσω το ρύζι στο σημείο που θα είναι σχεδόν έτοιμο.
-
9
Όταν το ένοιωσα να “πλησιάζει”, να θέλει λίγο μόνο ακόμη, του έριξα, στην άκρη του κουταλιού (ψέματα, ήταν λίγο παραπάνω, με μη με μαρτυρήσετε και φωνάζει η Έρρικα) τριμμένη καυτερή πιπερίτσα. Όνειρο!!!.
-
10
Αμέσως μετά το ανακάτεμά της πρόσθεσα και την σάλτσα που είχα φτιάξει με τις γαρίδες, ανακάτεψα και το άφησα άλλα 2 λεπτά.
-
11
Έσβησα το μάτι και κατέβασα την κατσαρόλα, προσέθεσα άλλα λίγα φρέσκα φυλλαράκια σάψιχο, έλεγξα λίγο και το αλάτι και... το ριζότο μου ήταν έτοιμο.
-
12
Πάνω στην ώρα. Μάνα και κόρη επέστρεφαν από έξω. Βρήκαν και οι δύο τον πάγκο της κουζίνας, δικά τους τα λόγια, “σαν να πέρασε ο Τζένγκις Χαν από ‘κει”. Μα τι ξέρουν αυτές ; Το αποτέλεσμα ήταν να.... “αυτο-εξοστρακισθώ” στο δωμάτιό μου για να αποφύγω την μουρμούρα. Έγειρα και... με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα από τα επιφωνήματα ευχαρίστησής τους μπροστά στα... ωιμέ!!! άδεια πιάτα. Πάλι γιαούρτι θα φάω, μεσημέρι-βράδυ.
-
13
Σας το είπα, δεν σας το είπα; από το πρωί φαινόταν πως ήταν μία ξεχωριστή ημέρα.... Αφιερωμένο στις δύο Βαλεντίνες μου.
Αντιδράσεις
Cooksnaps
Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!
Από
Σχόλια (2)